Wat geloven baptisten?
De Bijbel bepaalt ons bij God en bij Jezus Christus. Iedereen heeft vergeving en bevrijding van zonden nodig om met God omgang te kunnen hebben. Dit is alleen te vinden in Jezus Christus, die door zijn dood de zonden wegnam. Op de derde dag na zijn dood heeft God Hem opgewekt. De opstanding van Jezus maakte duidelijk dat Hij echt Gods Zoon is. God zelf wees Hem aan als zijn representant. Jezus zal het eeuwige leven geven aan allen die Hem geloven, liefhebben en willen volgen. God heeft Hem opgenomen in de hemel. Toch is Hij door zijn Geest bij ons. Op zekere dag zal Christus op aarde komen. Zijn koninklijke macht en heerlijkheid zal door iedereen gezien worden. Dit geloof wordt met vele kerken samen beleden.
Waar leggen baptisten het accent?
Geloof wordt niet geërfd. Het gaat niet via de natuurlijke weg over van ouders op kinderen. Niemand wordt buiten zijn wil om ingelijfd in de gemeente van de Heer. De gemeente van Christus bestaat uit mondige mensen, die er persoonlijk voor gekozen hebben de Heer te volgen. Baptisten leggen volop de nadruk op God die eerst voor mensen gekozen heeft. Bovendien ligt het accent op de persoonlijke keuze van de mens die een antwoord is op het genadig aanbod van God. God wekt dus in mensen het geloof. En gelovigen zijn mensen die met dankbaarheid antwoord geven aan de Heer.
Eerst geloven, vervolgens dopen.
De manier waarop een persoonlijke keuze voor God gemaakt wordt is al oud. We vinden dit antwoord op het aanbod van Gods genade al in de Bijbel. In de Bijbelse taal wordt de persoonlijke keuze voor God ’tot geloof komen’ genoemd. Wie tot geloof kwam liet zich dopen. Het geloof gaat dus aan de doop vooraf. Deze persoonlijke beslissing wordt vervolgens openbaar gemaakt door de doop.
Inhoud van de doop.
Gedoopt worden is onder meer met Christus begraven worden en met Hem opstaan (Romeinen 6:1-4). Het betekent dood en nieuw leven tegelijk. De genadige God wekt tot nieuw leven. Hij vergeeft ons en wast de zonden af. Naar bijbels model wordt dit uitgebeeld door de onderdompeling: de dopeling gaat onder in het water, wordt erin begraven en staat er weer uit op, als uit een graf. Het Nieuwtestamentische woord ‘dopen’ betekent ‘onderdompelen’, in het Grieks: ‘baptizein’. Daar komt ook het woord ‘baptist’ vandaan.
Doop en gemeente.
Zodra een mens tot geloof komt maakt hij deel uit van een grote familie. Volgelingen van de Heer hebben altijd broers en zussen, de overige kinderen van God. Het geloof en de daarbij behorende doop verbinden individuele gelovigen tot één lichaam, de gemeente. Op de voedingsbodem van de eenheid met de Heer groeit de onderlinge saamhorigheid. Ook leeft het besef dat gelovigen samen een opdracht met het oog op de wereld ontvangen hebben. Door de doop wordt iemand lid van deze gemeenschap, de gemeente van Jezus Christus. Allen zijn verantwoording schuldig aan de hoogste autoriteit: Christus, het hoofd van de gemeente. De daar direct onder komende ‘hoogste instantie’ is de gemeentevergadering, waar de gemeente haar beleid bepaalt en besluiten neemt. Ieder gemeentelid draagt dezelfde verantwoordelijkheid voor elkaar, voor de gemeente en voor de wereld.